Leit, des Johr hot’s doch alles gewwe,
was mer halt sou braucht zum Lewe:
Kersche, Quetsche, Grusslbeer,
un Kartoffl, grouß un schwer.

Geleriewe, Laach un Kraut,
Bouhne, mitsomt em Bouhnekraut.
Erbl, Konzltrauwe un Tomade,
s’isch alles gwachse än unserm Gaade.

A Zellerich, Peterling un Gugummer
verdonke mer dem scheene Summer.
Un a iwer den reiche Apflsege
em Herbscht, hot niemond ebbs degege.

D’ Modder backt Zwiwl- un Apflkuche,
dezu tut mer de nei Moscht versuche.
Un hängt a viel Mieh un Ärwet dro,
koi Ängscht, unser Weibsleit bringes no.

Sie koche houche Stiwich voll Quetschemus,
sie dinschde ei un donn zum Schluss
schneide sie s’Kraut ei en de Stänner,
dass sie’s em Winder koche kenne.

Un erscht, wonn d’ Fässer un d’ Keller voll,
fiehlt mer sich sou richtich wouhl.
Der Himml hot widder gsorgt for Mensch un Tier,
du, liewer Gott, mer donke dir.

 

Quelle: Diese Geschichte finden sie im Kochbuch auf Seite 99.